Te Scuele de infanzie di Felet, cu la storiute di un ucielut, i frutins de sezion Piçui Zâi si movin e a imparin il zûc dai contraris.
Sù -jù, adalt- abàs, sot – parsore, devant – daûr, dongje – lontan,
… a son piçulis peraulis par  savê movisi e orientâsi.

 

Ve ca la poesie :

DULÀ  ISAL  L’UCIELUT ?

La scjaipule e je vierte
l’ucielut al scjampe fûr
Prime al jere DENTRI
cumò al è DIFÛR

Al svole SÙ, SÙ, SÙ
po dopo al torne JÙ
Dulà sêstu platât?
par câs sêstu colât?
DEVANT de stangjaçade
o DAÛR de stangjaçade?

Ti plâs zuiâ sul niçul,
ma atent no sta lâ SOT !
côr , sentiti PARSORE ;
il cjâf al pues lâ  rot!

Saltuce che ti saltuce
al va LONTAN, LONTAN,
ma cuant che al torne DONGJE,
content fasint  maman,
al dîs che al  à cjatât
la fuee de felicitât   (…fuee di cuatri)